Op 3 januari 2019 las ik het opmerkelijke nieuws dat SecurCash haar eigen faillissement had aangevraagd, maar dat dit werd afgewezen door de rechter. SecurCash verzorgt onder meer het transport van contant geld van en naar winkels als Kruidvat en Intertoys en doet dat naar eigen zeggen noodgedwongen al jarenlang onder de kostprijs. Het bijzondere aan deze zaak was dat SecurCash graag failliet wilde, maar nog genoeg geld in kas had om alle schuldeisers op een normale manier te betalen.

Wanneer een bedrijf zijn schuldeisers niet langer kan betalen, kan een bedrijf op eigen verzoek of op verzoek van één van de schuldeisers failliet worden verklaard. Meestal is er nog wel wat vermogen in het bedrijf dat failliet gaat, maar er is dan niet genoeg geld om alle schuldeisers te betalen. Om het overgebleven geld eerlijk te verdelen over de schuldeisers, wordt er een curator benoemd door de rechtbank.

In Nederland is een faillissement nou niet echt iets waar je trots over verteld op een verjaardag. In andere landen wordt daar niet altijd op dezelfde manier tegenaan gekeken. Zo kennen ze in Amerika veel meer een cultuur van ‘losers’ en ‘winners’. Tegenslagen overwinnen en sterker uit de strijd komen wordt daar gewaardeerd. Wie failliet gaat en zich in het zweet werkt om boven anderen uit te komen, behoort tot de winnaars. President Trump had bijvoorbeeld meerdere keren te kampen met een faillissement, maar zijn imperium groeide gestaag door.

Hoe je er ook tegenaan kijkt, de periode dat de curator het faillissement afhandelt, is voor geen enkele ondernemer een prettige tijd. De curator neemt het stuur van de ondernemer over en heeft als enige taak om zoveel mogelijk geld binnen te halen voor schuldeisers en dat onder hen te verdelen. Bij mijn vorige kantoor werd regelmatig een collega als curator benoemd en ik had het genoegen in de faillissementspraktijk te mogen meehelpen. Dat heeft me geleerd over wat je als ondernemer vooral wel en niet moet doen als je nog een gezonde onderneming hebt. En hoe je sterker komt te staan wanneer je toch failliet gaat.

Een faillissement wordt soms ook wel gezien als een makkelijke manier om van je personeel en lastige schuldeisers af te komen. De rechtbank dacht er vorige week in de zaak van SecurCash ook zo over. De Haagse rechter kon zich niet aan de indruk onttrekken dat SecurCash een faillissement wilde gebruiken om op makkelijke manier van langlopende contracten af te komen, waaronder 180 arbeidsovereenkomsten en vier huurovereenkomsten. De rechter zag het faillissement niet als nette manier voor SecurCash om van haar problemen af te komen.

Inmiddels heeft de bank beslag gelegd op het geld van SecurCash, waarna vrijdag de rechtbank SecurCash uitstel van betaling verleende. In het overgrote deel van de gevallen volgt een faillissement dan snel. Ik weet niet of ik dat op een verjaardag nog kan uitleggen.

Bovenstaande column verscheen op 8 januari 2019 in De Staphorster. Wil je meer weten over faillissementen of heb je hulp nodig? Ik help je graag. Bel (06 340 93 944) of mail (info@nico-advocatuur.nl), zodat we samen vrijblijvend kunnen bekijken wat ik voor je kan doen.

Update: SecurCash is, nadat ik mijn column plaatste, op 8 januari 2019 alsnog failliet verklaard.